10 Ocak 2008 Perşembe

Nazım Hikmet Yaşasaydı...


Mapus, hapis kalmak dört duvar arasında
Ama memleketimde olduğumu bilmek

Sevgiden uzak bir gençlik dışarıda
Özgürlüğün yürekte olduğunu görmek

Ölüm, yaşamdan daha yakın aslında
Mesele korkmamayı öğrenmek

Korkum hesaptan mı, cezadan mı acaba ?
Korkum ne hesaptan ne de cezadan

Korkum beni sevenden, sonradan sevenden
Beni hamasetine alet edenden

Korkum o zaman olamamak, bağıramamak
Bırak yakamı ey memleket düşmanı

Kendine yeni sıfatlar beğenip çıkma pazara
Sırtımda ulusalcı sıfatıyla gezme

Maneviyatı boşaltılmış milliyetçilik dile uzun mu gelir ?
Ulusalcı, daha masum, daha mı ortaktır paydası ?

Beni severek halk düşmanlığı yapma
Üzgünüm, mutsuzum, lütfen beni sevme !

2 yorum:

diloşhanım dedi ki...

“Bence Nazım böyle düşünür dü” fikriyle yazılmış bir şiir,
Nitekim bir siyasetçimizin “Atatürk yaşasaydı bize oy verirdi” fikrine paralel bir ironi, fazla ciddiye almayın…
Tabi ki şiir bana ait,

Adsız dedi ki...

bence ciddiye alalım, çünkü gayet güzel olmuş...
gerçek milliyetçilerin ulusalcı adlı, babası belli olmayan oluşuma yanaşmamaları gerekir di...